Oude en nieuwe herinneringen

Aan sommige van de vellen die ik teken, zitten herinneringen vast.
Dan weet ik bijvoorbeeld nog wat voor weer het was terwijl ik aan het tekenen was. Heel mooi weer bijvoorbeeld, terwijl ik met de kerstcollectie bezig was.
Soms weet ik nog waar ik tekende. Aan de keukentafel, op de bank of met mijn rug tegen de kachel.
Of dat ik niet kon stoppen met tekenen en het dus diep in de nacht werd.
Zo zijn er bij sommige vellen herinneringen. Soms aan een moment of zelfs een periode van mijn leven.

Er is slechts één vel waarvan ik de exacte datum weet, waarop ik deze tekende. Dat is het vel hierboven, met de roze rozen. Simpelweg omdat het op oma's verjaardag was. De eerste keer dat ze er niet meer was.

Sommige van jullie hebben misschien wel mijn eerste boek, "Marjoleine's wenskaarten".
Kijk dan maar eens naar de inleiding van het hoofdstuk van de roze rozen, dan zul je lezen dat ik daar naar oma's verjaardag verwijs.
Gisteren was dat 10 jaar geleden.
Ik realiseerde het me gisteren toen ik aan de keukentafel zat... te tekenen.
 Ik was bezig met de tekening voor het geboortekaartje van ons eerste kindje.
Ook aan deze tekening zullen herinneringen vast zitten.
Dat ik tijdens het tekenen zo nu en dan een schopje voelde van het nieuwe leven in mij. Me afvragend of de uiteindelijke afwerking van het kaartje de roze of de blauwe versie zal worden...