Ik ga op reis en ik neem mee...

Marianne en ik zijn een paar dagen in Parijs geweest. En dat daarover gescrapt gaat worden, mag duidelijk zijn.
Als scrapper begint het natuurlijk al bij de voorbereidingen. Een notitie blokje mee voor het reisverslag. Een mapje mee om alle folders, toegangskaarten en ansichtkaarten (van de dingen die je niet kunt / mag fotograferen) in op te bergen. In het boekje met leuke winkeladressen, dat ik van Marianne kreeg, heb ik post-its geplakt bij de creatieve winkels, die ik graag zou willen zien.
En zo gaan we op pad.
Al op de eerste avond koop ik een alpino-pet. Leuk als herinnering aan Parijs (én aan onze opa, die vaak een alpino-pet droeg). Maar bovenal blijkt de alpino-pet reuze fotogeniek en bij te dragen aan de sfeer op de foto's.
We bezoeken uiteraard de toeristische hoogtepunten, maar ook creatieve winkeltjes en een antiek-markt. Uiteraard maken we veel foto's. Van de toeristische plekjes en elkaar. Als we samen op de foto willen, gebruiken we de zelfontspanner. We keren het gebouw, dat op de foto moet, de rug toe en houden het fototoestel van ons af. Zo krijg je zo'n foto als hierboven. Meestal vinden we die foto's leuker, dan als ze gemaakt zouden zijn door een derde. (Als je het ook wilt proberen, houd dan wel goed je fototoestel vast en verwacht niet dat alles er in één keer goed op staat.)
Als we aan het einde van de dag weer in de hotelkamer zijn, gaan we op het randje van het bed zitten en laten we elkaar onze foto's zien. Daarna schrijven we in ons reisdagboek, om zo de sfeer en de herinneringen nog beter vast te leggen. We lezen elkaar onze krabbels voor en maken een planning voor de volgende dag.
Een paar dagen later keren we weer huiswaarts met allerlei 'ingrediënten' om in ons scrapbook te gebruiken. Niet alleen de foto's. Maar ook een plastic placemat, die we misschien wel voor de kaft gaan gebruiken. Muntjes en plastic medaillons, die we bij dat leuke kralenwinkeltje kochten. Oude ansichtkaarten (uit 1912), die de sfeer van de antiekmarkt weergeven. Een folder van de verrassende tentoonstelling van Dalí. Ansichtkaarten van de Sacré-Coeur, omdat je daar niet mocht fotograferen. Toegangskaartjes en tickets van de metro. En natuurlijk ons reisverslag. Reuze praktisch om daarin na te lezen wat we ook weer allemaal gedaan hebben.
De komende maanden zal ik me zo nu en dan weer in Parijs 'bevinden', als ik bezig ben met mijn scrapbook. Lekker nagenieten! Zo'n scrapbook is toch het beste souvenir van een vakantie!