Tasjes

Op de beurs in Rijswijk viel het ons weer eens op hoe verschillend de bezoekers zijn voorbereid op hun bezoek aan de beurs. En toen waren we nog niet eens op de beurs in Mechelen geweest...
In Nederland hebben voorbereidde bezoekers niet alleen een tas bij zich, maar vaak ook een mapje. Een mapje op A4 formaat of scrap-formaat. Zorgvuldig worden hun velletjes papier daarin opgeborgen. Vaak gaat de voorbereiding nog verder. Er gaan foto-toestellen mee voor het onthouden van de ideeën (bij ons in de stand is het toegestaan, maar de meeste ideeën staan ook op onze website), boodschappenlijstjes, lijstjes met materialen die al aangeschaft zijn. Een enkeling doet van te voren een bestelling bij ons, zodat het zo opgehaald kan worden.
Maar er zijn ook bezoekers die geen tas meenemen. Al bij de eerste aankoop moeten ze om een tas vragen en gedurende de dag worden dat er steeds meer. Ze bungelen aan hun arm. Sommige slappe tasjes te zwaar en te vol, zodat ze scheuren of een zere hand veroorzaken. Scherpe punten van verpakkingen maken vaak al meteen een scheur in de tasjes. En in de zakjes waar het papier in gaat, belanden soms ook andere verpakkingen. En als die verpakkingen dik zijn, veroorzaken die weer kreukels in het papier.
Nee, dan mogen we wel een voorbeeld nemen aan de Belgische beursbezoekers, wat tasjes betreft.
We stonden vorige week voor het eerst op een Belgische Hobbybeurs in Mechelen. En het viel ons meteen al op, dat we veel minder plastic tasjes mee hoefden te geven. Allereerst kwam dat door de tasjes, die bij de ingang uitgedeeld werden. Elke bezoeker kreeg een stevige plastic tas (met kadootjes). De aankopen gingen daarin of in de tassen, die de bezoekers zelf hadden meegebracht. Geen armen vol bungelende slappe tasjes. Geen kreukels in het papier. Goed voorbereid of milieubewuster?